ค่ำคืนวันแต่งงาน หลังจากส่งตัวคู่บ่าวสาวเข้าห้องหอไม่นาน ก็มีเสียงสนทนาเล็ดลอดออกมาจากห้องหอเบา ๆ
"ที่รักจ๊ะทำไมมันหลวมจังเลยล่ะ ?"
อีกเสียงตอบกลับ
"เอ มันไม่น่าจะหลวมนะ ของเธอเล็กเองหรือเปล่า ? มาว่าของเค้าหลวมน่ะ ?"
"เป็นไปไม่ได้ ของฉันมันก็เท่านี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วนะ มันหลวมจริง ๆ"
"ช่างเถอะ ๆ ดึกแล้ว นอนเถอะที่รัก
แหวนมันหลวมเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะพาไปเปลี่ยนใหม่
แปลกจริง ๆ ก่อนหมั้นก็พาไปเลือกลองใส่ดูแล้ว ไม่น่าจะหลวมนะ "
"ที่รักจ๊ะทำไมมันหลวมจังเลยล่ะ ?"
อีกเสียงตอบกลับ
"เอ มันไม่น่าจะหลวมนะ ของเธอเล็กเองหรือเปล่า ? มาว่าของเค้าหลวมน่ะ ?"
"เป็นไปไม่ได้ ของฉันมันก็เท่านี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วนะ มันหลวมจริง ๆ"
"ช่างเถอะ ๆ ดึกแล้ว นอนเถอะที่รัก
แหวนมันหลวมเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะพาไปเปลี่ยนใหม่
แปลกจริง ๆ ก่อนหมั้นก็พาไปเลือกลองใส่ดูแล้ว ไม่น่าจะหลวมนะ "
ค่ำคืนวันแต่งงาน หลังจากส่งตัวคู่บ่าวสาวเข้าห้องหอไม่นาน ก็มีเสียงสนทนาเล็ดลอดออกมาจากห้องหอเบา ๆ
"ที่รักจ๊ะทำไมมันหลวมจังเลยล่ะ ?"
อีกเสียงตอบกลับ
"เอ มันไม่น่าจะหลวมนะ ของเธอเล็กเองหรือเปล่า ? มาว่าของเค้าหลวมน่ะ ?"
"เป็นไปไม่ได้ ของฉันมันก็เท่านี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วนะ มันหลวมจริง ๆ"
"ช่างเถอะ ๆ ดึกแล้ว นอนเถอะที่รัก
แหวนมันหลวมเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะพาไปเปลี่ยนใหม่
แปลกจริง ๆ ก่อนหมั้นก็พาไปเลือกลองใส่ดูแล้ว ไม่น่าจะหลวมนะ "

